De isolatie zit erin. De gipsplaten zijn geplaatst. Wat ziet het er allemaal strak en licht uit! Elke keer als ik de ruimte binnenstap, voelt het alsof het eindelijk werkelijkheid wordt. Geen bouwtekeningen meer, maar muren. Geen stofwolken meer, maar daglicht. Wat een verschil.
En dan… komt het bericht dat de trap een maand vertraging oploopt.
Tja. Dat was even vloeken.
Want hoe dichter we bij de afronding komen, hoe meer ik uitkijk naar het moment dat de cursusruimte écht open kan. Waar straks mensen bij elkaar komen om iets nieuws te leren, samen te lachen en gewoon een fijne tijd te hebben. Maar zonder trap geen verdieping, en zonder verdieping geen Château IT zoals ik het voor me zie.
Gelukkig zijn we goed op weg. Alles wat we nu afronden, brengt ons een stap dichter bij het begin. De grote schoonmaak komt in zicht, net als het inrichten en testen van alles. En wie weet — misschien voelt die maand straks als een zegen. Nog net even de tijd om alles tot in de puntjes goed te maken.
Ik houd je op de hoogte!
